Hiep hiep hoera voor Noor!

Vandaag is mijn lieve, bijna altijd vrolijke, stoere een gezellige dochter Noor jarig. 12 jaar wordt ze alweer! Ongelofelijk hoe snel de tijd voorbij vliegt!

Door Noor werd ik moeder en merkte ik ook voor het eerst hoe het echt was om zèlf een kind te hebben. Mijn hele leven heb ik veel met kinderen gewerkt, maar toen ik eenmaal zelf moeder werd, werd ook mijn gevoel ten aanzien van kinderen versterkt. Ineens gingen alle huiltjes van alle kinderen door merg en been en voelde ik de verantwoordelijkheid van mij als volwassene op het leven van kinderen nog meer.

Dat kleine mensje was helemaal van mij afhankelijk, niet in de laatste plaats omdat ik ook borstvoeding gaf. En dus begonnen zich ideeën te ontwikkelen, over hoe ik, samen met mijn man, vond dat ons kind, later kinderen, moesten worden opgevoed. Wat wilden wij ze meegeven voor de toekomst?

Het mooiste is nog dat je als ouder denkt dat jij je kinderen veel te leren hebt. Maar eigenlijk heb ik minstens zoveel van Noor geleerd.

De open blik waarmee zij de wereld inkijkt, onbevooroordeeld en open. De nieuwsgierigheid en leergierigheid waarmee zij nieuwe dingen aangaat. En de heerlijke onbevangenheid waarmee zij op mensen afstapt en vrienden maakt.

Het is mijn wens dat zij voor altijd zo in het leven mag blijven staan en ik ben er dan om haar daarin te steunen. Dat alles zie ik bij zoveel kinderen terug en ik geloof oprecht dat wij daarin veel van onze kinderen kunnen leren. In die zin zijn Noor en alle andere kinderen een grote inspiratiebron voor mijn boeken en voor mijzelf.

Ik ben enorm dankbaar dat ik al 12 jaar haar mama mag zijn en ondanks alle beperkingen maken we er een leuk feestje van!