Mijn eerste verre reis

In 1997, ik was toen 17 jaar, mocht ik meedoen met een uitwisselingsprogramma. Zes weken lang woonde ik bij een gezin in Zuid Afrika. De dochter van dat gezin logeerde vervolgens ook 6 weken bij ons in huis. Dat meisje heette Lynette.

Groot verschil met de Lynette uit “Hé, wie ben jij?” was wel dat het gezin bij wie ik logeerde wit was. Maar doordat het gezin overdag naar werk en school ging en ik dan alleen thuis was, trok ik veel op met de hulp, Maria. Een zwarte Zuid-Afrikaanse vrouw.

Ik was geschokt door haar verhalen over hoe zeer de Apartheid haar leven en dat van haar gezin had bepaald en eigenlijk nog steeds deed. Op dat moment, slechts 3 jaar na de officiële afschaffing van de Apartheid, was het nog maar kort gangbaar dat zwarte en witte kinderen naar dezelfde school gingen, iets wat ik in Nederland heel normaal vond.

Maar wat mij ook opviel was dat zwarte mensen veelal het werk deden, maar de witte mensen met de eer streken. Het waren de zwarte rangers in het park die ons alles konden vertellen over de dieren, de natuur en de bescherming die de dieren nodig hadden. Maar het was een witte organisatie die aan het hoofd van dat alles stond.

En dat wilde ik dus in dit boek echt anders. Ere wie ere toekomt!

En dus is het in ‘Hé, wie ben jij?’ Niet alleen een zwart gezin dat zich inzet voor de natuur, maar zelfs twee vrouwen, Lynette en haar moeder. Net als Maria, die, door hard te werken, een voorbeeld wilde zijn voor haar kinderen en hen, een betere toekomst wilde bieden dan zij ooit had gehad. Ik vond haar een inspirerende vrouw en mijn gesprekken met haar zijn me altijd bij gebleven.

Welke gesprekken of welke mensen hebben op jou veel indruk achter gelaten en maken dat jij nu anders tegen het leven aankijkt? Welke rolmodellen heeft jouw kind?