Groots dromen

Ik vind het heerlijk hoe kinderen onbeperkt groots kunnen dromen. Toen ik een tijdje geleden aan mijn zoon (toen 8) vroeg ‘Wat wil je later worden?’ Was zijn antwoord: “Avonturier!”. We zijn toen samen gaan filosoferen wat dat dan inhield, avonturier zijn en wat hij dan allemaal zou gaan doen.

Als er een land is dat bekend staat als ‘het land van de eindeloze mogelijkheden’ dan is het wel Amerika. En één van de branches waarin alle dromen werkelijkheid kunnen worden is de theater- en filmwereld.

Daarom wil Emma, in “Hé, wie ben jij?”, actrice worden. Voor mij staat dat symbool voor het groots mogen dromen en je dromen najagen, zonder de beperkende gedachten (die wij als volwassene vaak meteen hebben) of het wel haalbaar is, of je er wel je brood mee kunt verdienen en of je er überhaupt wel talent voor hebt.

Voor kinderen maakt dat niets uit. Zij dromen gewoon.

En dat is toch prachtig? Waar droomt jouw kind van? En filosofeer je wel eens met hem/haar mee over hoe het zou zijn als hij/zij die droom zou verwezenlijken? Laat je daarbij dan echt leiden door zijn/haar gedachtestroom, ga mee in zijn/haar fantasiewereld en stel je oprecht voor hoe het zou zijn als….

Zouden we als volwassene ook niet een stuk vrolijker zijn als we dat eens wat vaker zouden doen?